Dogoterapia dla poprawy samopoczucia

Współczesne społeczeństwo coraz gruntowniej przyciąga uwagę na różne formy leczenia, żeby ulepszyć jakość życia i dobrostan psychiczny. Jedną z tych prekursorskich strategii, uzyskującą coraz to znaczniejszą renomę, jest dogoterapia. Jest to niepowtarzalna postać terapii, która łączy w sobie relację człowieka z czworonogiem, umożliwia ogromny obręb pozytywnych skutków dla odmiennych typów ludzi. Począwszy od smyków z komplikacjami w edukacji po ludzi w starszym wieku, cierpiące na choroby przewlekłe, dogoterapia może być uniwersalnym narzędziem polepszającym zdrowie umysłowe jak również emocjonalne.

Terapia z psem - wpływ kultury

Historia kynoterapii czerpie z dawnego Egiptu, gdzie psy były używane do pomocy w terapii różnych przypadłości. Niemniej jednak to dopiero w minionych dziesięcioleciach dogoterapia uzyskała poklask w sferze nauk medycznych. Dziś psy są wykorzystywane w leczeniu zarówno w jednostkach medycznych, jak i społecznościach pozamedycznych.

Zwiększenie aktywności poprzez terapię z psem

Doświadczenia naukowe bezsprzecznie zaręczają korzyści wynikające z interakcji z psem. Kynoterapia daje poprawę nastroju, redukcję stresu, wzmożenie działalności fizycznej oraz modyfikowanie kompetencji społecznych. Na dodatek obecność czworonoga w procesie terapeutycznym może stymulować motywację do kontynuacji leczenia a także realizowania instrukcji terapeutycznych.

Znaczenie wyboru odpowiedniego psa

W czasie dogoterapii znaczące są atrybuty temperamentu psa. Życzliwe nastawienie, przychylne nastawienie, spokojna natura, cierpliwość oraz ochota do współpracy z ludźmi stanowią istotne czynniki. Rasy czworonogów często selekcjonowane do roli terapeuty są wybierane spośród Labrador Retriever, Pudel (średni lub duży) jak również Cavalier King Charles Spaniel.

Dobre strony i przeciwwskazania dogoterapii

Dogoterapia ma szerokie wykorzystanie w terapii rozmaitych chorób, takich jak autyzm, nadpobudliwość psychoruchowa, upośledzenie intelektualne, choroby umysłowe, bądź choroby neurodegeneracyjne u ludzi starszych. Niemniej jednak są także ograniczenia, jak na przykład lęk przed czworonogami, uczulenie na psy, skłonność do infekcji oraz zmniejszona odporność.

Kynoterapia, w charakterze kuracji dla wszystkich, może być jeszcze bardziej wzięta i rozpowszechniona. Interakcja z czworonogiem, nie jedynie jako forma leczenia, ale też jako powód uciechy i wsparcia, powoduje, że ta forma terapii staje jest przystępna dla tego, kto dąży do poprawienia sposobu życia oraz zdrowia mentalnego.