Funkcjonalność przestrzeni oraz psychiki

Zakresem naszej egzystencji, odczucia komfortu, spełnienia, a przede wszystkim należytej formy psychicznej jest przestrzeń, w jakiej mieszkamy. Odpowiednio wyprawiona przestrzeń w mieszkaniu, w miejscu pracy to warunek harmonijnego życia. W poniektórych miejscach rozróżniamy odpoczynek i spokój, w innych natomiast czujemy się przygnębieni i zmęczeni. Dzieje się tak za pośrednictwem naszej wielozmysłowości, przez wzgląd której odczuwamy środowisko. Zmysły wzroku, zapachu, dotyku są dla nas pomostem między tym, co w świecie materialne, a tym co wewnętrzne i ontologiczne.

Koherencja naszej wielozmysłowości umożliwia nam zatroszczyć o większy komfort psychiczny. Powinno się ją wziąć w rachubę w trakcie aranżacji przestrzeni, w jakiej mieszkamy i opracować ją w taki sposób, aby wpływała korzystnie na nasze humor. Zanim stworzymy swoją przestrzeń, warto zadać serię istotnych pytań. Czym jest dla mnie ta przestrzeń? Co ona dla mnie oznacza? Czy wymagam sposobności do działania? Czy raczej wyciszenia? Czego w moim życiu brakuje i czego poszukuję? Jak działają na mój samopoczucie kolory? Jakich granic chcę, by czuć się wygodnie i pewnie? Zwróć uwagę na to, co jest dla Ciebie najlepsze, a nie na to, co jest modne. Przekuwając odpowiedzi w akt oraz urządzając tą przestrzeń, należałoby prowadzić się dyrektywami w formie zgody w relacji z otoczeniem. Pozwala ona wykreować poczucie bezpieczeństwa i w takim przypadku nasza przestrzeń powinna być zaopatrzona w pewne stałe czynniki, które mogą oznaczać np. symboliczne obiekty, tj. ognisko domowe, bliskość z innymi.

Pamiętajmy, że wpływ na nasze humor mają także wzory, wielkości przedmiotów, kształty pomieszczeń, wonie, wrażenia dotykowe i poza sensoryczne i rodzaje oświetlenia. Doświadczenia psychologiczno - ergonomiczne nad otwartą przestrzenią w miejcach pracy wykazują, że ponad połowa pracowników niedobrze ocenia wpływ otwartych przestrzeni na kondycję zarówno psychiczną jak i oraz fizyczną. Konwencja obszernych przestrzeni w biurach powoduje, że ludzie cierpią na niedostatek prywatności, mają kłopoty z poczuciem tożsamości, a napór zbyt wielu bodźców sprawia wrażenie bałaganu i niedobór satysfakcji z pełnionej pracy. Przestrzeń do pracy jak i wypoczynku w której jesteśmy nie powinna być przeciążona ani przedmiotami, ani kolorami czy też zapachami. Ich przekroczenie może zakłócać wyciszenie i relaks.

W dzisiejszych czasach wielu z nas żyje w mocnym napięciu. Sięgniecie po pomoc eksperta w ciężkich chwilach jest często najważniejszym rozwiązaniem i nie ma ku temu żadnych przyczyn, by taką osobę zrazu wykreślić ze społeczeństwa. Dopadająca nas coraz nagminniej wściekłość ze stresem, powstrzymywana na granicy naszych dyspozycji, a wraz z tym wygłuszanie swoich emocji, żeby zatrzymać spokój to niepokojące znaki, w których psychoterapeuci są świetnie zaznajomieni. Przez swoje praktykę z pacjentami wskazują na niedostatek świadomości ze spraw powiązanych ze sobą dwóch kwestii czyli psychiki i ciała. Nasze ciało zachowuje się solidarnie z naszymi emocjami. Najłatwiej dojrzeć to u małych dzieci, gdzie ich podniecenie na ogół wiąże się z rumieńcami, a przesadna reakcja psychiczna z nadruchliwością. Człowiek, nie mając dostępu do wewnętrznej - emocjonalnej części siebie, odtwarza przykre do uniesienia emocje poprzez różne choroby. Można rzec, że pogorszony stan fizyczny jest specyficznym przeniesieniem doświadczanych emocji w atrybut cielesnego zaznania siebie. Kiedy więc odczuwamy złość, gniew czy też zaznajemy stresu, powstrzymujemy te emocje i ich nie odreagujemy, wówczas znacząca porcja energii tworząca się w organizmie nie zostaje wykorzystana do reakcji „walki” bądź „ucieczki” (która była specyficzna dla człowieka pierwotnego), ale wręcz zbiera się w ciele niby woda w akwenie w trakcie solidnych opadów deszczu. Poznanie tego, co dzieje się w takiej sytuacji z nami i naszym organizmem, może powstrzymać blokadom psychicznym, które uzewnętrzniają się rozlicznymi niedyspozycjami i chorobami. Niestety nie zawsze sami możemy się uświadomić sobie, że takie coś nas dotyka, zatem w takich przypadkach nieodzowna staje się najbliższa nam rodzina. Jednorazowe doznania stresowe mobilizują organizm, zwiększając jego solidność. Jednakże przewlekłe napięcie psychiczne w dużym stopniu obniża mobilizacje organizmu na np przez istotny obniżenie odporności. Połączone z tym tak zwane wypalenie, może przysporzyć się do jeszcze gorszych konsekwencji i mieć wpływ destrukcyjnie również na pozostające osoby, które w niczym nie zawiniły, lecz starały się ulżyć.